20 Νοεμβρίου 2011

Και τώρα;


Πλέον, είχα μια ιστορία ολοκληρωμένη. Με τις απαραίτητες προσθήκες και διορθώσεις.
Το καμάρι μου έγινε ολοκληρωμένο. Και τώρα;
Η αλήθεια είναι ότι περισσότερο καιγόμουν να γράψω κάτι, παρά να εκδόσω ένα βιβλίο. Ήθελα να κάνω το χαβαλέ μου.
Ταυτόχρονα όμως, ένοιωθα την "ανάγκη" να μοιραστώ με εσάς το χαβαλέ μου. Όσοι με γνωρίζουν, ξέρουν τι εννοώ. Ξέρουν πόσο μ'αρέσει να μοιράζομαι με άλλους πράγματα που γουστάρω. 
Δεν ήθελε και πολύ για να καταλήξω στην έκδοση του συγγράμματος.
Μετά από μερικές ημέρες, αφού πέρασα ώρες ψάχνοντας πληροφορίες, κατέληξα στη λύση της αυτοέκδοσης. Και μετά από επικοινωνία, συμφώνησα με τα παιδιά πίσω από το εκδοτικό ατελιέ iWrite.
Ο δρόμος άνοιξε. Και προχωράμε...

Γιατί αυτοέκδοση και όχι συμβατική έκδοση με κάποιον εκδοτικό οίκο; Αυτή την απορία είχα κι εγώ μέχρι που έμαθα πράγματα άσχημα για τους νέους συγγραφείς.
Στη χώρα μας υπάρχουν υπερβολικά πολλοί εκδοτικοί οίκοι και στις δύσκολες εποχές που περνάμε, οι οίκοι περνάνε κρίση. Στην προσπάθεια να περικόψουν τα έξοδα, προτιμάνε να εμπιστευτούν καταξιωμένους συγγραφείς και όχι νέους.
Και γενικώς ο χώρος είναι δύσκολος για τους πρωτοεμφανιζόμενους.
Δεν ήθελα να μπλέξω, προτιμούσα να έχω το κεφάλι μου ήσυχο. Δεν ήθελα να έχω τρεχάματα μετά.
Η αυτοέκδοση έδωσε τη λύση. Σου δίνει τη δυνατότητα να κάνεις μικρά και ασφαλή βήματα, μέχρι τουλάχιστον να κάνεις το μεγάλο βήμα, το βήμα της συνεργασίας με μεγάλο εκδοτικό οίκο και την παραγωγή χιλιάδων αντίτυπων.
Έτσι κι αλλιώς ο αρχικός μου στόχος ήταν να κάνω το χαβαλέ μου...

2 σχόλια: