Μετά από μια βδομάδα απουσίας, επανερχόμαστε με νέα και εξελίξεις για το βιβλίο. Στις προηγούμενες αναρτήσεις, αναφέρθηκε το κλείσιμο συμφωνίας με ειδικευμένο εκδοτικό ατελιέ και πλέον ο δρόμος για την έκδοση του βιβλίου, ανοίχτηκε.
Πλέον, περνάμε από πολλά βήματα, μέχρι το βιβλίο να πάρει το δρόμο για το τυπογραφείο. Στην παρούσα φάση, βρισκόμαστε στην φιλολογική επιμέλεια κι ένα μέρος έχει ήδη ολοκληρωθεί.
Συγκεκριμένα, το έργο δόθηκε σε φιλόλογο που ανέλαβε τις διορθώσεις. Οι πρώτες εντυπωσεις ήταν θετικές.
"...Το κείμενο έχει μια αρκετά ενδιαφέρουσα θεματική. Ένας άνθρωπος που είναι κωφός αγωνίζεται να σταθεί σαν ίσος απέναντι στους άλλους ανθρώπους και να αποδείξει στον εαυτό του, αλλά και στους άλλους ότι είναι εξίσου ικανός με αυτούς, αν όχι περισσότερο· και θέλει να ζήσει σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Είναι ενδιαφέρουσα η θεματική διότι ο αναγνώστης μεταφέρεται σε έναν κόσμο που ίσως δεν είχε φανταστεί και νιώθει ότι κάποιοι άνθρωποι μπορεί να βιώνουν προβλήματα που ο ίδιος να μην έχει καν φανταστεί. Με δυο λόγια, είναι μια συγκινητική ιστορία. Ενίοτε, αισθάνθηκα ότι οι περιπέτειες του [...] έχουν διδακτικό χαρακτήρα. Ο [...] βιώνει διάφορες καταστάσεις που μπορούν μα συμβούν σε έναν οποιονδήποτε καθημερινό άνθρωπο. Έρωτας, χαρά, θλίψη, απογοήτευση, ευτυχία είναι τα συναισθήματα που γυρίζουν κυκλικα γύρω από τη ζωή του ήρωα και είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσει κανείς τις αντιδράσεις του όπως και τα συμπεράσματα που βγάζει μετά από τις εμπειρίες αυτές, που τον κάνουν σοφότερο..."
"...Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο αυτού του βιβλίου, όμως, είναι ο ρεαλισμός του. Ο [...], παρόλες τις εμπειρίες του, αγαπά τη [...]. Η [...], όμως, μπορεί να δείχνει ένα κάποιο ενδιαφέρον στον [...], αλλά δεν του έδινε, ουσιαστικά, σημασία μέχρι τη μέρα του ατυχήματός της. Τότε μόνον «είδε» κάποια πράγματα από τη θέση του και τότε μόνον αποφάσισε να κάνει ένα πιο σοβαρό βήμα μαζί του. Αυτό το στοιχείο προσδίδει αληθοφάνεια στο κείμενο. Δηλαδή, όσο και να την αγαπούσε ο [...], αν δεν ερχόταν η [...], κατά κάποιο τρόπο, στη θέση του μάλλον δε θα σμίγανε. Αυτό μπορεί να μην είναι ρομαντικό, αλλά είναι στοιχείο ρεαλισμού. Πιο απλά, πείθει τον αναγνώστη. Επίσης, στοιχείο ρεαλισμού είναι ότι η [...] όλα αυτά τα 9 χρόνια δεν «καθόταν άπραγη», αλλά έζησε και αυτή τη ζωή της όπως και εκείνος. Αυτό, επίσης, δεν είναι ρομαντικό διότι ο κάθε άντρας θα ήθελε η αγαπημένη του να είναι «αγνή και άσπιλη», όμως στη ζωή τα πράγματα δεν είναι και δεν μπορούν να συμβούν έτσι..."
Με λίγα λόγια, σας αποκαλύπτω ότι το βιβλίο, αν και μυθιστόρημα, βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, γεγονότα που μπορούν να συμβούν στον καθένα μας, δίνοντας ρεαλιστικό χαρακτήρα.
Οι περισσότεροι ίσως να περιμένουν ένα ρομαντικό βιβλίο, όμως ζούμε σε δύσκολες εποχές, όπου ο ρομαντισμός τείνει να εκλείψει και αυτό μεταφέρεται και στο βιβλίο. Αλλά όπως θα αποδειχθεί στο τέλος, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία και δε θα μείνετε ασυγκίνητοι...
Μετά απ'όλα αυτά, περνάμε στη δεύτερη φάση του πρώτου στάδιου, εκείνου της φιλολογικής επιμέλειας. Κι αφού ολοκληρωθεί κι αυτή η φάση, ακολουθεί η σελιδοποίηση και σιγά σιγά φτάνουμε στο τέλος του δρόμου.
Θα τα ξαναπούμε...
